عمل پلاک پیرونی

بیماری پلاک پیرونی یک وضعیت غیر سرطانی ناشی از بافت اسکار فیبری است که روی آلت تناسلی رشد می کند و باعث نعوظ دردناک و کج شدن آلت می شود. آلت تناسلی از نظر اندازه و شکل متفاوت است و نعوظ کج نباید مشکلی ایجاد کند. اما بیماری تب زا باعث خم شدن یا درد شدید در برخی از مردان می شود.

این وضعیت می تواند مانع از برقراری رابطه جنسی شود یا نعوظ را سخت کند یا نعوظ را حفظ کند (اختلال نعوظ). برای بسیاری از مردان، ذات الریه می تواند باعث استرس و اضطراب شود. یکی دیگر از عوارض شایع کوتاه شدن آلت تناسلی است.

پلاک پیرونی ک به ندرت خود به خود بهبود می یابد. برای اکثر مردان مبتلا به پیرن، این وضعیت یکسان است یا بدتر می شود. درمان زودهنگام پس از شروع بیماری می تواند از بدتر شدن بیماری جلوگیری کند یا حتی علائم را بهبود بخشد. حتی اگر برای مدت طولانی به این بیماری مبتلا بوده اید، درمان می تواند به تسکین علائم آزاردهنده مانند درد، سوزن سوزن شدن یا کوتاه شدن آلت تناسلی کمک کند.

عوامل دیگر

همه مردان با آسیب خفیف آلت تناسلی به پیرن مبتلا نمی شوند. به همین دلیل، اکثر محققان بر این باورند که تشکیل پلاک پیرن به عوامل ژنتیکی و محیطی نیز نیاز دارد. مردانی که دارای عوارض بافت همبند هستند و مردانی که یکی از بستگان نزدیکشان دارای پلاک پیرن است در معرض افزایش خطر ابتلا به این بیماری هستند. برخی از عوارض مانند سطح قند خون بالا، سیگار کشیدن یا آسیب های قبلی لگن نیز می تواند باعث مشکلات درمانی و افزایش خطر انحنای آلت تناسلی شود.

علائم بیماری پیرییک

پلاک های پیرن اغلب (70٪ موارد) در بالای آلت تناسلی (یا در سطح خلفی) ظاهر می شوند. این پلاک انعطاف پذیری آلبوژینیا تیکا را کاهش می دهد و می تواند آلت تناسلی را در حین نعوظ به سمت بالا متمایل کند. هنگامی که این پلاک ها در زیر یا کناره های آلت تناسلی تشکیل می شوند، آلت تناسلی به سمت پایین یا به طرفین متمایل می شود. برخی از افراد ممکن است پلاک های متعددی داشته باشند که می تواند باعث ایجاد انحنای پیچیده در آلت تناسلی آنها شود.

گاهی اوقات پلاک هایی در اطراف آلت تناسلی ایجاد می شود. بیشتر این صفحات آلت تناسلی را خم نمی کنند، بلکه قسمتی از آن را مانند گردن یک بطری باریک می کنند. در موارد شدید، این پلاک ها می توانند کلسیم را جذب کرده و تقریباً به اندازه بافت استخوانی قوی شوند. همچنین ممکن است متوجه شوید که آلت تناسلی شما در حال کوچک شدن یا کوتاه شدن است.

سایر علائم انحنای آلت تناسلی عبارتند از:

انحنای آلت تناسلی

وجود توده روی آلت تناسلی.

نعوظ دردناک

نعوظ نرم

مشکلات جنسی ناشی از انحنا و انحنای آلت تناسلی.

مراحل بیماری تب زا

بیماری پیریک اغلب به دو مرحله تقسیم می شود: مرحله حاد و مرحله مزمن. در هر دو مرحله، آلت تناسلی مایل / خمیده می تواند باعث مشکلات جنسی شود.

مرحله حاد

 مرحله حاد معمولاً 5 تا 7 ماه طول می کشد، اما در موارد نادر تا 18 ماه طول می کشد. در طول این مدت، پلاک روی آلت تناسلی ایجاد می‌شود، آلت تناسلی بیشتر خم می‌شود و ممکن است هنگام انقباض آلت تناسلی خود احساس درد کنید.

مرحله مزمن

 مرحله مزمن زمانی است که رشد پلاک متوقف می شود و آلت تناسلی خم نمی شود. اگر در مرحله حاد درد دارید، در حین نعوظ، این وضعیت اغلب به فاز مزمن ختم می شود.

علل انحنای آلت تناسلی

افزایش سن بیشتر به دلیل آسیب جزئی به آلت تناسلی ایجاد می شود. این آسیب‌ها معمولاً در حین رابطه جنسی خشن اتفاق می‌افتند و می‌توانند در اثر ورزش یا حوادث دیگر ایجاد شوند. آسیب به آلبومین تونیک می تواند باعث ایجاد بافت اسکار (فیبروز) بین سلول ها شود. این بافت اسکار در نهایت یک پلاک تشکیل می دهد.

عوامل دیگر

همه مردانی که آسیب های خفیف آلت تناسلی دارند، پیرن ایجاد نمی کنند. به همین دلیل، اکثر محققان بر این باورند که تشکیل پلاک پیرن به عوامل ژنتیکی و محیطی نیز نیاز دارد. مردانی که دارای عوارض بافت همبند هستند و مردانی که خویشاوندان نزدیکشان دارای پلاک پیرن هستند در معرض افزایش خطر ابتلا به این بیماری هستند. برخی از عوارض جانبی مانند سطح قند خون بالا، سیگار کشیدن یا آسیب های قبلی لگن نیز می توانند باعث مشکلات درمانی شوند و خطر انحنای آلت تناسلی را افزایش دهند.

آیا بیماری پیرنه قابل درمان است؟

بله، اما ممکن است به آن نیاز نداشته باشید. از آنجایی که این شرایط در برخی از مردان بدون درمان بهبود می‌یابد، پزشکان معمولاً 1 تا 2 سال یا بیشتر صبر می‌کنند تا بیمار بهبود یابد. موارد خفیف این بیماری به ندرت نیاز به درمان دارند.

یک گزینه باشد.

این روش درمانی فقط برای مردان است که هم به بیماری پیرونی مبتلا هستند و هم مبتلا نیستند.بیشتر انواع جراحی به درمان بیماری کمک می کند. اما به دلیل احتمال بروز عوارضی که ممکن است اصلاح شود، بیشتر پزشکان می توانند فقط تعداد اندکی از مردان دارای انحنای آلت را عمل کنند که از رابطه جنسی جلوگیری کند.

بهتر است به موقع با پزشک مشورت کنید. در معاینه بالینی، یک پلاک به اندازه یک سکه تقریباً راحت است و مانند سنگی می تواند روی آلت تناسلی، این بیماری را به خطر بیاندازد. من به توصیه خود می توانم با تلفن همراه در حالت عمودی عکس بگیرم و آن را به من نشان دهند تا شدت کج شدن آلت تناسلی را بررسی کنم و در طول ویزیت یک استراتژی درمانی انتخاب کنم.

چه درمان های بعدی وجود دارد؟

درمان از دو روش متداول استفاده می شود

سایر بیماریهای جنسی دارای دو مرحله حاد و مزمن می باشند که در هر 2 مرحله مشاهده خمی ، کجی و تناسب به فرد بودن آلتلی بود اما این دو روش چه میزان تفاوتهایی با وجود آنها و عموماً چگونه تشخیص داده شده است که بیماری پیرونی در آقایان وجود دارد. از نوع حد است یا مزمن؟

مرحله حاد عموما بازه زمانی تشکیل آن بین 6 الی 18 ماه است. در این مدت پلاک ها در اندام جنسی آقایان رشد کرده و باعث خمیدگی و آنحنای آلت تناسلی می شود. اما در مرحله مزمن پلاک ها در آلت رشد کرده و آلت تناسلی شما خم تر از این مقدار است.

۱- علامت و نشانه بیماری پیرونی سفتی یک قسمت آلت به همراه کج شدن آلت تناسلی و درد می شود.

۲- این سفت شدگی آلت یا پلاک پیرونی سرطان نیست و به سرطان تبدیل نمی شود و قابل انتقال نیست و مسری نمی شود.

۳- درمان های دارویی و تزریقی خیلی بیشتر از این.

4- بهترین و بهترین درمان اصلاح کجی آلت با جراحی و روش Plication می شود.

روش های درمانی پیرونی کدامند؟

دو نوع روش متداول جدید جهت درمان می شود:

۱- درمان های غیر جراحی و داروئی

صادقانه هیچ یک از روش های درمان غیر جراحی از قبیل را انجام نمی دهد: ۱- سنگ شکنی ۲- تزریق کورتون ۳- مصرف داروهای ضدالتهاب، قرص وراپامین، هیچ تاثیری در درمان بیماری ندارد.

۲- درمان جراحی

قطعی ترین روش و روش درمان جراحی پیرونی می شود.

جمع بندی بحث فوق

۱- علامت و نشانه بیماری پیرونی سفتی یک قسمت آلت به همراه کج شدن آلت تناسلی و درد می باشد.

۲- این سفت شدگی آلت یا پلاک پیرونی سرطان نیست و به سرطان تبدیل نمی شود و قابل انتقال و مسری نمی شود.

۳- درمان های دارویی و تزریقی خیلی مشخص.

4- بهترین و بهترین درمان اصلاح کجی آلت با جراحی و روش Plication می باشد.

برداشتن پلاک پیرونی

بیماری پیرییک عارضه‌ای است که در آن پلاک‌ها (تکه‌هایی از بافت اسکار صاف) زیر پوست آلت تناسلی تشکیل می‌شوند. این پلاک ها می توانند باعث خم شدن یا افتادگی آلت تناسلی در حین نعوظ شوند. این پلاک ها را می توان در زیر پوست احساس کرد و می تواند دردناک باشد.

تخمین زده می شود که از هر 100 مرد بین 40 تا 70 سال، 6 نفر پلاک روی آلت تناسلی یا انحنای آلت تناسلی خود را تجربه خواهند کرد. این عارضه در مردان جوان نادر است، اما در 30 سالگی نیز دیده شده است. تعداد افراد مبتلا به این عارضه احتمالاً بیشتر از تعداد تخمینی است زیرا بسیاری از مردان از این عارضه خجالت می کشند و به پزشک مراجعه نمی کنند.

بسیاری از مردان میانسال امروز به دیدن من می آیند تا از تمایل و انحنای آلت تناسلی خود شکایت کنند. خود بیمار اغلب ادعا می کند که بخشی از آلت تناسلی او سفت شده و مانند سنگ تبدیل شده است، که دقیقاً در معاینه فیزیکی همینطور است.

با توجه به نگرانی این بیماران سعی می کنم سوالات متداول در این مورد را به طور کامل برای بازدید کننده سایت توضیح دهم.

پیرن چیست؟

این بیماری به صورت پلاک، التهاب و سفتی موضعی در قسمت‌های مختلف آلت تناسلی و به دلایل نامشخصی ایجاد می‌شود و به مرور زمان منجر به نوک آلت تناسلی می‌شود. پلاک در لایه پوششی زیر جلدی آلت تناسلی یا آلبوژینیا تونیکا تشکیل می شود.

پیرونی به دو دسته خفیف و شدید تقسیم می شود که در 11 تا 23 درصد مردان رخ می دهد. پیرونی کاملا بی خطر است و به سرطان تبدیل نمی شود، برای سلامتی شما مضر نیست و از طریق رابطه جنسی قابل انتقال نیست. در ابتدای بیماری اغلب دردناک است، اما به تدریج این درد ناپدید می شود و باعث کوتاه شدن آلت تناسلی و کج شدن آن به سمت بالا و پایین، به چپ یا راست می شود.

علل انحنای آلت تناسلی

بیماری پیرییک به احتمال زیاد در اثر آسیب جزئی به آلت تناسلی ایجاد می شود. این آسیب‌ها معمولاً در حین رابطه جنسی خشن اتفاق می‌افتند و می‌توانند در اثر ورزش یا حوادث دیگر ایجاد شوند. آسیب به تونیک آلبوژین می تواند باعث ایجاد بافت اسکار (فیبروز) بین سلول ها شود. این بافت اسکار در نهایت یک پلاک تشکیل می دهد.

عوامل دیگر

همه مردان با آسیب خفیف آلت تناسلی به پیرن مبتلا نمی شوند. به همین دلیل، اکثر محققان بر این باورند که تشکیل پلاک پیرونی به عوامل ژنتیکی و محیطی نیز نیاز دارد. مردانی که دارای عوارض بافت همبند هستند و مردانی که یکی از بستگان نزدیکشان دارای پلاک پیرن است در معرض افزایش خطر ابتلا به این بیماری هستند. برخی از عوارض مانند سطح قند خون بالا، سیگار کشیدن یا آسیب های قبلی لگن نیز می تواند باعث مشکلات درمانی و افزایش خطر انحنای آلت تناسلی شود.

علائم بیماری پیرییک

پلاک های پیرن اغلب (70٪ موارد) در بالای آلت تناسلی (یا در سطح خلفی) ظاهر می شوند. این پلاک انعطاف پذیری آلبوژینیا تیکا را کاهش می دهد و می تواند آلت تناسلی را در حین نعوظ به سمت بالا متمایل کند. هنگامی که این پلاک ها در زیر یا کناره های آلت تناسلی تشکیل می شوند، آلت تناسلی به سمت پایین یا به طرفین متمایل می شود. برخی از افراد ممکن است پلاک های متعددی داشته باشند که می تواند باعث ایجاد انحنای پیچیده در آلت تناسلی آنها شود.

گاهی اوقات پلاک هایی در اطراف آلت تناسلی ایجاد می شود. بیشتر این صفحات آلت تناسلی را خم نمی کنند، بلکه قسمتی از آن را مانند گردن یک بطری باریک می کنند. در موارد شدید، این پلاک ها می توانند کلسیم را جذب کرده و تقریباً به اندازه بافت استخوانی قوی شوند. همچنین ممکن است متوجه شوید که آلت تناسلی شما در حال کوچک شدن یا کوتاه شدن است.

سایر علائم انحنای آلت تناسلی عبارتند از:

انحنای آلت تناسلی

وجود توده روی آلت تناسلی.

نعوظ دردناک

نعوظ نرم

مشکلات جنسی ناشی از انحنا و انحنای آلت تناسلی.

آیا ویتامین ها مفید هستند؟

نتایج متفاوتی در مطالعات ویتامین E و آمینو بنزوات پتاسیم که مربوط به ویتامین‌های B است، به دست آمده است و این داروها درمان‌های اثبات‌شده‌ای نیستند. سایر درمان های بیماری پیرنه سایر درمان های نامشخص برای بیماری پیرنه شامل تزریق مستقیم مواد شیمیایی به پلاک و پرتودرمانی است. با این حال، از آنجایی که پرتودرمانی تنها می‌تواند درد ناشی از پیرن را تسکین دهد، و درد اغلب بدون درمان از بین می‌رود، به ندرت انجام می‌شود.

مدیریت درد

برای اکثر مردان مبتلا به بیماری آلت تناسلی، علائم معمولاً با فروکش کردن تورم آلت تناسلی خود به خود از بین می روند. این فرآیند می تواند pr

چند بخیه این انحراف را اصلاح می کنم.

عوارض عمل جراحی کجی آلت تناسلی

عمده ترین عرضه عمل کوتاه شدن طول آلت تناسلی است که به شدت انحناء از ۱-۲ سانت فرق می کند. با بریدن و برداشتن قسمت های فیبروز امکان ایجاد اختلال در نعوظ که اینجانب نسج طبیعی را جهت جلوگیری از عارضه ذکر شده نگاه می کنم، می شود.

بیماری پیرونی است که در آن غلاف اجسام غاری آلت که مسئول نعوظ و سفت شدن آلت هستند، خود را از دست داده و اصطلاحا پلاک تشکیل می دهند و باعث کجی، کوچکی و باریک شدن آلت می شوند. درمان به دو صورت خوراکی یا تزریقی، و درمان جراحی به منظور برداشتن پلاک پیرونی و پیوند بافت جایگزین می باشد. درمان کامل داروها تاثیر بسزایی در درمان کامل بیماری و جراحی هم خطر ناتوانی جنسی را به همراه خواهد داشت و شاید آمپول زیافلکس Xiaflex داروترین دارو در حال حاضر در بازار دارویی ایران موجود باشد. استفاده از ماوراء صوت بنام ESWT هم تأثیر امیدبخشی به همراه ندارد. در حال حاضر درمان قطعی برای بیماری پیرونی وجود ندارد.

چه عواملی باعث بیماری پیرونی می شوند؟

پزشکان دقیقاً نمی دانند چرا بیماری پیرونی اتفاق می افتد. خیلی از معتقدند که پلاک فیبری می تواند پس از ضربه (ضربه یا خم شدن) که باعث ایجاد داخل آلت تناسلی می شود، شروع شود. ممکن است فرد اصلاً متوجه آسیب یا ضربه نشوید.

موارد دیگر، که با گذشت زمان ایجاد می شوند، ممکن است به ژن ها مرتبط باشند. در چند مورد از مردان، آسیب و ژن می‌توانند به طور همزمان وجود داشته باشند.

برخی از داروها بیماری پیرونی را به عنوان یک عارضه جانبی احتمالی می شناسند. اما هیچ دلیلی بر اثبات این داروها وجود ندارد.

چگونه پزشکان بیماری پیرونی را تشخیص دهند؟

تمام مشکلات و علائمی که تجربه می کنید و همچنین سوابق آسیب را به پزشک معالجه می کنید. ی معاینه خواهد کرد که در آن پزشک در طول معاینه بافت سخت ناشی از بیماری را احساس می کند. همیشه لازم نیست، در برخی موارد برای معاینه آلت شاید نیاز به درمان دارویی باشد. این احتمال وجود دارد که نیاز به عکس برداری با اشعه ایکس یا سونوگرافی آلت تناسلی داشته باشید. این مورد نادر است، اما در برخی موارد که معاینه پزشکی بیماری پیرونی را نمی‌تواند کند، یا اگر به سرعت رشد کند، ممکن است پزشک شما بیوپسی انجام دهد. این مورد شامل حذف مقداری از بافت منطقه آسیب دیده برای آزمایشات آزمایشگاهی است.

روش های درمانی پیرونی کدامند؟

دو نوع روش متداول برای درمان استفاده می شود:

۱- درمان های غیر جراحی و داروئی

صادقانه کنم هیچ یک از روش های درمان غیر جراحی از قبیل: ۱- سنگ شکنی ۲- تزریق کورتون ۳- مصرف داروهای ضدالتهاب، قرص وراپامین، تاثیری در درمان بیماری ندارند.

۲- درمان جراحی

قطعی ترین روش و روش ترین روش درمانی جراحی پیرونی می باشد.

روش های جراحی مختلف برای درمان پیرونی وجود دارد که عبارتند از:

۱- برداشتن منطقه آزاد شده است

هر گونه برش در لایه پوشاننده آلت یا تونیکا آلبوژینه می تواند باعث پنچری شود و نشت وریدی شود و باعث شود که بین نعوظ و سفتی آلت تناسلی شود و در تکنیک برداشتن پلاک امکان این را داشته باشد که بسیار بالاست و من توصیه نمی کنم.

2- روش پلیکاسیون (Plication)

در این روش بدون دست زدن و بریدن منطقه فقط با چند بخیه آلت تناسلی را از حالت کجی به حالت نرمال درمی آوریم. حسن بزرگ این عمل که درمان طلائی انحناء آلت است: هیچ خطر ناتوانی جنسی بعد از عمل ندارد. تنها عارضه این عمل کوتاه شدن کمتر از یک سانت آلت تناسلی می باشد که زیاد به چشم نمی خورد.

۳- گذاشتن پروتز

در موارد بیماری پیرونی شدید و انحناء پیچیده آلت یکی از روش های درمانی می باشد.

اما جمع بندی بحث فوق

۱- علامت و نشانه بیماری پیرونی سفتی یک قسمت آلت به همراه کج شدن آلت تناسلی و درد می باشد.

۲- این سفت شدگی آلت یا پلاک پیرونی سرطان نیست و به سرطان تبدیل نمی شود و قابل انتقال و مسری نمی شود.

۳- درمان های دارویی و تزریقی خیلی مشخص.

4- بهترین و بهترین درمان اصلاح کجی آلت با جراحی و روش Plication می باشد.

کیست بیضه

بیماری های بیضه

اسپرم یک کیسه (کیست) غیرطبیعی است که در اپیدیدیم (لوله کوچک و پیچ خورده ای در بالای بیضه که مایع منی را جمع آوری و منتقل می کند) تشکیل می شود. این مقاله هر آنچه که باید در مورد کیست بیضه بدانید را به شما می گوید.

سلول های اسپرم غیر سرطانی بدون درد هستند و پر از مایعات شیری یا شفاف هستند که ممکن است حاوی اسپرم باشند.

علت دقیق اسپرم ناشناخته است، اما ممکن است به دلیل انسداد یکی از لوله های حامل اسپرم باشد.

اسپرم که گاهی اوقات کیست اسپرم نامیده می شود بسیار رایج است. آنها معمولاً باروری را کاهش نمی دهند و نیازی به درمان ندارند. اگر اسپرم به اندازه کافی بزرگ باشد که باعث ناراحتی شود، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند.

علائم اسپرماتوسلولار

معمولاً اسپرم بدون علامت است و بیمار تنها زمانی که بیضه های خود را معاینه می کند یا متوجه رشد بیضه هایش می شود متوجه وجود توده در یکی از بیضه های خود می شود. علائم اسپرم (در صورت وجود) می تواند شامل درد، تورم یا قرمزی بیضه ها یا احساس فشار بر آلت تناسلی باشد.

عوامل خطر

به غیر از افزایش سن، عوامل زیادی در اسپرم شناسایی نشده است. اسپرماتوسیت ها عموماً بین 20 تا 50 سالگی رشد می کنند.

پاسخ به سوالات متداول

1. آیا کیست بیضه باعث ناباروری می شود؟

وجود کیست بیضه یا اسپرم باعث ناباروری در مردان نمی شود. با این حال، اگر درمان ناکافی باشد، باروری فرد ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد.

2. آیا جراحی کیست بیضه باعث عوارض یا درد می شود؟

جراحی کیست بیضه چند روز طول می کشد و بیمار باید مسکن مصرف کند. عمل جراحی برداشتن کیست بیضه هیچ عارضه ای ندارد، اما اگر روش انتخابی، برداشتن مواد از داخل کیست با سوزن برای برداشتن آن باشد، ممکن است بیضه آسیب ببیند و فرد دچار مشکل باروری شود. .

3. یا می توان کیست بیضه را با زالو درمان کرد؟

از زالو درمانی می توان برای تخلیه موادی که باعث ایجاد کیست بیضه می شود استفاده کرد. زالو تمام مواد کیست را می بلعد. اگرچه این درمان ممکن است ساده به نظر برسد، اما باید از یک متخصص طب سنتی کمک بگیرید. زیرا بعد از درمان با زالو، ناحیه بیضه ممکن است خونریزی کند.

علائم کیست بیضه

اسپرماتوسیت ها معمولاً هیچ علامت یا علامتی ندارند و ممکن است به همان شکل باقی بمانند. اگر اسپرم به اندازه کافی توسعه یافته باشد، فرد مبتلا می تواند:

درد یا ناراحتی در بیضه ها.

روی بیضه ها سنگین است

احساس پری در پشت و بالای بیضه ها.

شیوع سلول های اسپرم

حدود 30 درصد از مردان بالغ اغلب تحت تأثیر اسپرم قرار می گیرند. این توده ها معمولاً در طی معاینات شخصی یا آزمایشات تصویربرداری برای اهداف دیگر شناسایی می شوند.

تشخیص کیست بیضه.

اسپرماتوسیت ها اغلب از طریق معاینه شخصی یا معاینه پزشکی شناسایی می شوند. افراد باید حداقل یک بار در ماه امتحان شخصی بدهند. پزشک می تواند نحوه اجرای صحیح این تکنیک را به فرد آموزش دهد. در صورت مشاهده هرگونه تغییر مشکوک، مانند سفتی غیر طبیعی یا بزرگتر شدن کمر، باید با پزشک خود تماس بگیرید. این آزمایش همانند آزمایش کیست اپیدیدیم است

علت ایجاد کیست بیضه در مردان

علت اسپرماتوسیت ها ناشناخته است. کیست بیضه می تواند به دلیل انسداد یکی از لوله های اپیدیدیمی که اسپرم را از بیضه ها خارج کرده و ذخیره می کند، ایجاد شود.

عوارض کیست بیضه.

بعید است که اسپرم عوارضی ایجاد کند. با این حال، اگر اسپرم دردناک یا آنقدر بزرگ است که شما را آزار می دهد، ممکن است برای برداشتن مایع منی به جراحی نیاز داشته باشید.

جراحی می‌تواند به اپیدیدیم یا گشادکننده عروق، لوله‌ای که اسپرم را از اپیدیدیم به آلت تناسلی می‌برد، آسیب برساند. آسیب به هر دو می تواند بر باروری تأثیر بگذارد. یکی دیگر از عوارض احتمالی بعد از جراحی، ظهور مجدد اسپرم است که غیرعادی به نظر می رسد.

کیست بیضه چگونه درمان می شود؟

معمولاً درمان نمی شود. با تجویز مسکن ها می توان درد را تسکین داد. اگر شما هم عفونت داشته باشید، یک دوره آنتی بیوتیک به شما داده می شود.

آسپیراسیون روشی است که برای کاهش درد و فشار ناشی از کیست بیضه استفاده می شود. پزشک ممکن است از یک سوزن برای برداشتن مقداری از مایع استفاده کند. اگر کیست دوباره ظاهر شود، درمان بعدی اسکرو است

جمله داروهای ضد ضد غیر استروئیدی (NSAID) به کاهش درد کمک خواهند کرد.

درمان هایی با حداقل تهاجم

در برخی موارد پزشک از آسپیریاسیون یا اسکلروتراپی را توصیه می کند.

این روش شامل سوراخ کردن کیست و محتویات آن یا تزریق ماده ای به کیست برای بهبود آن خواهد بود.

با وجود این گزینه های درمانی هستند اما پزشکان اغلی از آنها استفاده نمی کنند. دلیل این امر خطر آسیب دیدگی اپیدیدیم و احتمال بازگشت دوباره کیست است.

جراحی

در صورتی که بروز کیست مشکل ساز باشد، پزشک برداشتن آن با روش جراحی را پیشنهاد می کند.

این روش شامل برداشتن کیست با ایجاد یک برش کوچک بر روی کیسه بیضه است. معمولاً این روش به صورت سرپایی و با استفاده از بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام خواهد شد.

درمان های خانگی

در صورتی که کیست بیضه کوچک بوده و باعث ناراحتی می شود که می تواند درد و تورم آن را با استفاده از داروهای بدون نسخه (OTC) کاهش داد.

با این وجود لازم است برای تشخیص دقیق به پزشک مراجعه کنید.

عوامل خطر اسپرماتوسل

عوامل خطر شناخته شده زیادی در ارتباط با تشکیل اسپرماتوسل وجود ندارد.

به نظر می رسد خطر ابتلا به اسپرماتوسل در مردانی که مادرانشان در دوران بارداری برای جلوگیری از سایر حاملگی ها از داروی دی اتیل استیلسترول استفاده کرده اند.

استفاده از این دارو در سال 1971 به نگرانی درباره افزایش خطر به سرطان نادر واژن در زنان دلیل می شود.

عوارض اسپرماتوسل

اسپرموسل معمولاً عوارضیات ایجاد نمی کند.

با این حالت که اسپرماتوسل دردناک باشد یا به اندازه ای باشد که باعث ناراحتی شود که نیاز به جراحی برداشتن داشته باشد.

در جراحی برداشتن احتمال آسیب به اپیدیدیم یا وازدفران که لوله ای است که اسپرم را از اپیدیدیم به آلت تناسلی منتقل می کند وجود دارد که آسیب به هر دو می تواند احتمال باروری را کاهش دهد.

از دیگر عوارض احتمالی بعد از عمل بازگشت اسپرماتوسل است اما این غیر معمول است.تشخیص کیست بیضه

پزشک می‌تواند از طریق بررسی دقیق دستگاه تناسلی وجود کیست اپیدیدیم را تشخیص دهد. پزشک در پی جستجو برای شناسایی هر توده یا نقاطی که نسبت به لمس حساس یا دردناک هستند به معاینه بیمار می‌پردازند. وقتی پزشک این مکان را لمس می کند، بیمار دچار درد و ناراحتی می شود. پزشک آزمایشات زیر را برای تجویز می‌کند:

عبور دادن نور از بیضه‌ها : پزشک با تاباندن نور به پوست بیضه به بررسی آن قسمت می‌پردازد، به این ترتیب باید به وضوح کیست بیضه را مشاهده کرد.

سونوگرافی: اگر روش فوق نتواند وجود کیست اپیدیدیم را تشخیص دهد، پزشک از سونوگرافی برای بررسی قسمت‌های داخلی بیضه و پیدا کردن کیست در بیضه استفاده می‌کند.

بیماری پیرونی

بیماری پیرونی

در بیماری پیرونی، بافت اسکار فیبری در داخل آلت تناسلی (آلت تناسلی) ایجاد می‌شود که باعث خم شدن آلت تناسلی در حین نعوظ می‌شود و نعوظ را دردناک می‌کند. البته در شرایط عادی آلت تناسلی مختلف شکل و اندازه متفاوتی خواهند داشت و انحنای آلت تناسلی در حین نعوظ لزوماً نشان دهنده مشکل نیست. بیماری پیرییک باعث ایجاد دردها و دردهای خاصی می شود.

این وضعیت می تواند شما را از داشتن رابطه جنسی جلوگیری کند یا باعث اختلال نعوظ (مشکل در داشتن یا حفظ نعوظ) شود. بیماری پیرییک باعث استرس و اضطراب در بسیاری از مردان می شود.

گاهی اوقات این بیماری خود به خود از بین می رود، اما در بیشتر موارد به همان شکل باقی می ماند یا بدتر می شود. اگر انحنای آلت تناسلی به قدری شدید باشد که مانع از رابطه جنسی رضایت بخش شود، باید درمان شود.

ظرف ها

علائم و نشانه های پیرن می تواند به طور ناگهانی یا تدریجی ظاهر شود. شایع ترین علائم و نشانه ها عبارتند از:

جای زخم. بافت اسکار مرتبط با بیماری تب زا می تواند مانند توده های بزرگ یا رشته های سخت بافت زیر پوست آلت تناسلی باشد.

انحنای قابل توجه آلت تناسلی. آلت تناسلی شما ممکن است به سمت بالا، پایین یا به پهلو خم شده باشد. در برخی موارد، در حین نعوظ، آلت تناسلی باریک، توخالی یا ساعت شنی (ناشی از رشته های باریک اطراف ساقه آلت تناسلی) می شود.

مشکلات نعوظ بیماری پیریک می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در ایجاد یا حفظ نعوظ شود (اختلال نعوظ).

کوتاه شدن آلت تناسلی. پیرن می تواند آلت تناسلی را کوتاه کند.

تلاش ها. ممکن است در حین نعوظ یا در زمان های دیگر درد در آلت تناسلی خود احساس کنید.

انحنای آلت تناسلی ناشی از بیماری پیرنه به تدریج می تواند بدتر شود. البته معمولا در حالت پایدار باقی می ماند.

درد حین نعوظ معمولاً پس از یک یا دو سال بهبود می یابد، اما بافت اسکار و انحنای آلت اغلب باقی می ماند. در برخی موارد، بیماری پیروس بدون درمان درد و انحنای آلت تناسلی را بهبود می بخشد.

چه چیزی باعث ذات الریه می شود؟

پزشکان مطمئن نیستند که چرا پیره رخ می دهد. بسیاری از محققان بر این باورند که پس از ضربه (برآمدگی یا خم شدن)، ممکن است پلاک های فیبری ظاهر شوند که باعث خونریزی در آلت تناسلی می شوند. حتی ممکن است متوجه آسیب یا ضربه نشوید.

موارد دیگری که در طول زمان ایجاد می شوند ممکن است مربوط به ژن ها باشد. در برخی از مردان، آسیب و ژن ها می توانند همزمان وجود داشته باشند.

برخی از داروها پیرن را به عنوان یک عارضه جانبی احتمالی می شناسند. اما هیچ مدرکی برای این داروها وجود ندارد.

چه کسانی به ذات الریه مبتلا می شوند؟

اگرچه در مردان میانسال شایع تر است، اما هم مردان جوان و هم پیر می توانند به آن مبتلا شوند. با افزایش سن شایع تر می شود. اما این بخشی طبیعی از روند پیری نیست. علائم بیماری پیری چیست؟ علائم بیماری ممکن است به آرامی یا یک شبه ظاهر شوند. اگر آلت تناسلی نرم باشد، دیگر مشکلی نخواهید دید. اما در موارد شدید، پلاک سفت شده مانع انعطاف پذیری می شود، باعث درد می شود و آلت تناسلی را مجبور به خم شدن یا برآمدگی در حین نعوظ می کند. در بیشتر موارد، درد با گذشت زمان کاهش می یابد، اما خم شدن آلت تناسلی می تواند بدتر شود. برخی از مردان مبتلا به این بیماری در سایر قسمت‌های بدن مانند دست‌ها یا پاها دچار زخم می‌شوند. مردان مبتلا به بیماری دوپویترن، زخمی در دست که انگشتان دست را تحت تاثیر قرار می دهد، بیشتر در معرض ابتلا به پیرن هستند.

درد پیرنه

هنگامی که ذات الریه شروع می شود، پلاک یا بافت زخم ممکن است در طول رابطه جنسی تحریک یا دردناک نباشد. این وضعیت در نهایت خود به خود برطرف می شود. با این حال، ممکن است 6 ماه یا بیشتر طول بکشد تا آلت تناسلی تثبیت شود. در برخی موارد، مردان ممکن است در حین نعوظ به دلیل انحنای آلت تناسلی، درد را تجربه کنند. همچنین ممکن است یک زن یا یک مرد به دلیل انحنای شدید آلت تناسلی، دچار اختلال نعوظ شود.

علت ذات الریه

در برخی موارد، ضربه شدید به آلت تناسلی در حین نعوظ می تواند به راحتی باعث ترک خوردگی یا آسیب به پوشش آلت تناسلی شود. البته در بسیاری از موارد پنومونی ناشی از ضربه شدید نیست. برعکس، ممکن است وضعیت سلامتی فرد و وضعیت بیولوژیکی آلت تناسلی کمترین آسیب را به آلت تناسلی در حین فعالیت های روزانه وارد کند تا باعث ذات الریه شود.

اگر یکی از اعضای خانواده به بیماری پیریک یا انقباض دوپیترن مبتلا باشد، احتمال ابتلا به بیماری پیری در فرد بیشتر است. دارو

موارد زیر باشد:

ناتوانی در داشتن رابطه

مشکل در دستیابی یا حفظ نعوظ (اختلال نعوظ)

اضطراب یا استرس در مورد ناتوانایی های جنسی یا ظاهر آلت

استرس درمورد رابطه با شریک جنسی خود

مشکل در باروری، چون مقاربت مشکل یا غیرممکن است

بیماری اپیدمی پیرونی

تقریباً یک نفر از هر 100 مرد بالای 18 سال در ایالات متحده به بیماری پیرونی مبتلا می شود. با این حال تخمین می زنند که از بین مردانی که علائم این بیماری را گزارش کرده اند، تعداد واقعی آنها که به بیماری پیرونی مبتلا هستند از 1 مورد در هر 10 مورد است. احتمال ابتلا به بیماری پیرونی با افزایش سن افزایش می یابد. به طوری که این بیماری در بین مردان 20 تا 30 سال کم تر دیده می شود.

روش های درمانی پیرونی کدامند؟

دو نوع روش متداول برای درمان استفاده می شود:

۱- درمان های غیر جراحی و داروئی

صادقانه کنم هیچ یک از روش های درمان غیر جراحی از قبیل: ۱- سنگ شکنی ۲- تزریق کورتون ۳- مصرف داروهای ضدالتهاب، قرص وراپامین، تاثیری در درمان بیماری ندارند.

۲- درمان جراحی

قطعی ترین روش و روش ترین روش درمانی جراحی پیرونی می باشد.

روش های جراحی مختلف برای درمان پیرونی وجود دارد که عبارتند از:

۱- برداشتن منطقه آزاد شده است

هر گونه برش در لایه پوشاننده آلت یا تونیکا آلبوژینه می تواند باعث پنچری شود و نشت وریدی شود و باعث شود که بین نعوظ و سفتی آلت تناسلی شود و در تکنیک برداشتن پلاک امکان این را داشته باشد که بسیار بالاست و من توصیه نمی کنم.

2- روش پلیکاسیون (Plication)

در این روش بدون دست زدن و بریدن منطقه فقط با چند بخیه آلت تناسلی را از حالت کجی به حالت نرمال درمی آوریم. حسن بزرگ این عمل که درمان طلائی انحناء آلت است: هیچ خطر ناتوانی جنسی بعد از عمل ندارد. تنها عارضه این عمل کوتاه شدن کمتر از یک سانت آلت تناسلی می باشد که زیاد به چشم نمی خورد.

۳- گذاشتن پروتز

در موارد بیماری پیرونی شدید و انحناء پیچیده آلت یکی از روش های درمانی می باشد.

مراحل بیماری پیرونی

بیماری پیرونی به 2 مرحله تقسیم بندی می شود: مرحله حد و مرحله مزمن. در طول هر دو مرحله، انحنای آلت/خم ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی در رابطه جنسی شود.

مرحله حاد

 مرحله حد معمولً 5 تا 7 ماه طول می کشد، اما در موارد نادر تا 18 ماه طول می کشد. در طول این مدت زمان، پلاک ها در آلت تناسلی تشکیل می شوند، خم شدن/کج شدن آلت تناسلی بدتر می شوند و وقتی که آلت تناسلی شما راحت می شود ممکن است احساس درد داشته باشید.

مرحله مزمن

 مرحله مزمن در زمانی می شود که رشد پلاک می شود و آلت تناسلی دیگر خم نمی شود. اگر در مرحله حاد، در حین نعوظ درد داشته باشید، این حالت، در مرحله مزمن تمام خواهد شد.

برخی از تحقیقات نشان می دهند که کشش آلت تناسلی روزانه حداقل به مدت 6 ماه ممکن است به بازیابی طول و حالت آلت تناسلی کمک کند. درمان آلت تناسلی با سونوگرافی، اشعه، شوک و وراپامیل بر روی پوست نیز مورد بررسی قرار گرفته است. این موارد، ثابت اند و توسط متخصصان در این زمینه ثابت نشده اند.

جراحی برای بیماری پیرونی

جراحی برای مردان با مشکلات شدیدتر و ناهنجاری های آلت تناسلی که رابطه جنسی را برای آنها سخت می کند، انجام می دهد. اکثر پزشکان پیشنهاد می کنند که جراحی را انجام دهند که پلاک ها و کجی آلت انجام شود و به مدت حداقل 9 تا 12 ماه شرایط بیمار بدتر شود.

اندازه طبیعی بیضه

بیضه ها هورمون های اصلی جنسی مردانه یعنی تستوسترون و مایع منی را تولید می کنند. اندازه متوسط ​​بیضه انسان تقریباً 4.3 در 2 سانتی متر است و شکل بیضی دارد. اکثر مردان دو بیضه دارند. معمولا اندازه یک بیضه با دیگری متفاوت است. بیضه در کیسه بیضه در انتهای هر دو طرف رباط بیضه قرار دارد.

آیا اندازه بیضه ها مهم است؟

تولید تستوسترون سالم و اسپرم در حجم وسیعی از بیضه انجام می شود. برخی از مطالعات نشان داده اند که بیضه های بزرگتر باعث افزایش حجم تستوسترون می شوند، در حالی که بیضه های کوچکتر تولید اسپرم را کاهش می دهند.

اگر متوجه تورم بیضه شدید به پزشک خود اطلاع دهید. رشد بیضه های بزرگتر در بزرگسالان ممکن است نشان دهنده سرطان بیضه یا مشکلات سلامتی دیگری باشد.

به طور کلی بزرگتر بودن یک بیضه از بیضه دیگر طبیعی است. بیشتر مردم متوجه این تفاوت در اندازه بیضه ها می شوند. بیضه راست کمی بزرگتر و کمی بالاتر از بیضه چپ است.

تفاوت در اندازه معمولاً یک مشکل نیست، اگرچه می تواند نشان دهنده یک مشکل باشد. اگر بیضه زخم یا تغییر شکل داده باشد، فرد باید فوراً به متخصص اورولوژی ترمیمی مراجعه کند.

اهمیت اندازه بیضه ها

بیضه ها منی و تستوسترون (هورمون مردانه) تولید می کنند. در زمینه اندازه بیضه مطالعاتی بر روی پستانداران انجام شده است که نتایج آن نشان می دهد پستانداران با بیضه های بزرگتر می توانند اسپرم بیشتری تولید کنند و هر چه بیضه ها کوچکتر باشند اسپرم کمتری تولید می کنند.

یک بیماری عمده بیضه در مردان سندرم کلاین فلتر نام دارد. افراد مبتلا به این سندرم عموماً کروموزوم X اضافی دارند و ویژگی های زنانه مانند نازک شدن مو، بزرگ شدن سینه ها و بیضه های کوچک را نشان می دهند. در سندرم کلاین فلتر، اسپرم کم یا اصلا تولید نمی شود و ممکن است ناباروری رخ دهد.

هنگامی که یک مرد سطح تستوسترون پایینی دارد، علائم زیر ممکن است ظاهر شود:

بیضه ها کوچکتر از حد طبیعی هستند.

رشد غیر طبیعی بافت پستان

موهای کوتاه غیر معمول

سطح پایین تستوسترون معمولا قابل درمان است و با تستوسترون تزریقی قابل درمان است. در بیشتر موارد، این وضعیت در اوایل بلوغ قابل تشخیص است و بهتر است پس از آن به دنبال درمان باشید.

مطالعه ای در سال 2013 نشان داد که بزرگ شدن بیضه در مردان بالغ هیچ ربطی به باروری یا قدرت جنسی ندارد و می تواند نشانه ای از بیماری مانند سرطان بیضه باشد. بهتر است در صورت مشاهده هرگونه تغییر در اندازه بیضه ها، فوراً به متخصص مراجعه کنید.

بیضه ها چگونه رشد می کنند؟

اندازه طبیعی بیضه ها در سنین مختلف چقدر است؟

همانطور که در بالا ذکر شد، اندازه دقیق بیضه هر فردی بسته به ژنتیک و شرایط خاص، از فردی به فرد دیگر متفاوت است. اما تا حدودی می توان اندازه طبیعی بیضه را به صورت زیر بیان کرد:

از 4 تا 6 سال بین 1 تا 2 سانتی متر.

از 6 تا 8 سال بین 1.5 تا 2.1 سانتی متر.

از 8 تا 10 سال بین 1.5 تا 2.5 سانتی متر.

از 10 تا 14 سال بین 2.8 تا 4.2 سانتی متر.

از 14 تا 16 سال بین 3 تا 5 سانتی متر

از 16 تا 18 سال بین 4.5 تا 5.5 سانتی متر.

بین 4.7 دهم تا 5.3 سانتی متر در سنین 18 تا 20 سال

بین 20 تا 25 سال، 4.5 تا 5.8 سانتی متر.

اندازه بیضه و باروری

دو عملکرد مهم بیضه عبارتند از:

تولید اسپرم برای تولید مثل

تولید و ترشح هورمون مردانه تستوسترون.

اندازه بیضه ها خوب است. کیسه ای که بیضه ها در آن قرار دارند کیسه بیضه نامیده می شود. کیسه بیضه مسئول حفظ مناسب ترین دما است. زیرا بیضه ها برای عملکرد مطلوب به دمای مناسب نیاز دارند.

با گرم شدن دما، کیسه بیضه منبسط و کاهش می یابد، زیرا ماهیچه ها از بدن منبسط می شوند و ماهیچه ها در شرایط سرد و استرس زا منقبض می شوند و با کوچک شدن بیضه ها و تنظیم دما، کیسه بیضه به بدن نزدیک می شود. .

این تضمین می کند که تولید اسپرم و تستوسترون مختل نمی شود و باروری مردان حفظ می شود.

دلایل تفاوت در اندازه بیضه

اندازه طبیعی بیضه می تواند به دلیل بزرگتر بودن یک بیضه نسبت به دیگری به دلایل مختلف باشد، از جمله: اگر کلامیدیا علت اپیدیدیمیت باشد، ممکن است پزشک آنتی بیوتیک برای درمان عفونت تجویز کند.

اندازه طبیعی بیضه ها چقدر باید باشد؟

اندازه عادی

ن جریان خون به بیضه می شود و در صورت عدم امکان درمان به بیضه ها نیاز دارد.

سلول های سرطانی می توانند در بیضه ها پدیدار و تکثیر شوند. پزشک باید در کوتاه ترین زمان ممکن رشد توده ها یا تومورهای جدید را در منطقه کند. سرطان بیضه شایع نیست و بیشتر مردان جوان و میانسال را تحت تاثیر قرار می دهد و معمولا با موفقیت درمان می شود.

اندازه طبیعی بیضه ها در کودکان

به سایت سرگرمی سماتک گزارش تخمدان های زن که در شکمش واقع شده اند بیضه ها در کیسه ای در بیرون از بدن قرار گرفته اند علتش این است که فرآی این اسپرم سازی باید در محیطی خنک تر از بدن صورت بگیرد یعنی چند درجه ای از بدن را بگیرد. کمترین میزان باشد بیضه ها در حدود 3 درجه از دمای بدن عمومی بدن(3) پایین تر باشد. در کی بیضه ماهیچه‌های صاف قرار می‌گیرند که به صورت غیر ارادی می‌شوند و زمانی که زیر عمل می‌کنند از حد معمول پایین‌تر برود، منقبض می‌شوند و باعث می‌شوند تا بیضه‌ها به شکم نزدیک شوند و گرم‌تر شوند. وقتی هم که بیضه‌ها از معمول‌تر برود هستند، مثل روزهای گرم و شرجی ممکو این ماهی‌ها می‌شوند و بیضه‌ها از شکم فاصله می‌گیرند تا خنک‌تر شوند و شرایط برای اسپرم‌سازی مناسب باشند. از جمله تستوسترون را می‌توان می‌کند که علاوه بر این‌که در مورد صفات ثانویه هستند، یعنی باعث رشد مو در صورت و بدن مردانه می‌شوند و صدای آنها را کلفت می‌کنند و باعث رشد آلت تناسلی می‌شوند. .

چگونه بیضه را بگیریم؟

اندازه گیری قطر بیضه را می توان با یک نوار اندازه گیری انجام داد. با اندازه گیری طول، عرض و دور بیضه می توانید حجم بیضه را به عنوان مرجع اندازه گیری کنید. اگر درباره اندازه طبیعی بیضه خود کنجکا هستید، می توانید به متخصص اورولوژی مراجعه کنید و اندازه گیری را در مطب انجام دهید.

چه بیضه ها شروع به رشد و توقف می کنند؟

بیضه های مردانه حدود یک سانتی متر مکعب در هنگام تولد هستند و تا زمانی که در سن 8 سالگی شروع به رشد کنند، به همان اندازه می مانند. سپس آنها را به طور پیوسته رشد می کنند و گاهی اوقات در طول بلوغ به اندازه بزرگان می رسند. این اتفاق در دوران بلوغ است که در اطراف آلت تناسلی و بیضه شروع به رشد می کنند.

بیضه ها با سرعت یکسان رشد می کنند، هر چند ممکن است یکی کمی بزرگتر از دیگری باشد و رشدش بیشتر طول بکشد (زمان تشکیل اندام تناسلی جنین پسر). همچنین یک بیضه معمولاً کمی پایین تر از دیگری است.

آیا طبیعی است که یک بیضه کوچکتر از بیضه دیگر باشد؟

طبیعی است یک بیضه کمی بزرگتر از دیگری باشد. معمولا تفاوت اندازه به معنی مشکل پزشکی یا بهداشتی نیست. با این، اگر تغییر اندازه یا شکل در یک یا دو بیضه متوجه شدید، باید به پزشک خود تصمیم بگیرد. اگر یک بیضه شروع به سنگین تر شدن کرد یا احساس کردید یک توده در آن وجود دارد یا تغییر شکل مشاهده کردید، احتمالاً یک تومور است و احتمالاً اولین علامت سرطان بیضه است. این نوع سرطان با موفقیت درمان می شود، اما تشخیص زودهنگام حیاتی است. سرطان بیضه یا پیچ خوردگی بیضه که پیچیده شدن بند اسپرمی است باعث درد می شود و می شود و باید زودی پس از تشخیص علائم بررسی و درمان شود.

صرف نظر از اندازه بیضه ها، بایستی به صورت ماهانه توده ها یا سایر تغییراتی که ممکن است بیماری را نشان دهد، بررسی کنید. برای انجام خودآزمایی، یک دقیقه به طور مرتب بیضه ها را با انگشت شست و انگشتانتان تا تغییرات در اندازه، یا شکل سختی را احساس کنید. انجام این کار در مقابل یک آینه ممکن است به شما کمک کند تا ببینید چه کاری انجام می دهید. اگر در آزمایش درد تجربه کردید یا متوجه می شوید یک توده مشکوک، تورم یا تغییر دیگری شدید، به زودی به پزشک خود مراجعه کنید. چنین تغییراتی ممکن است سرطان بیضه یا تغییر را نشان دهد.

علتهای شناخته شده برای آتروفی بیضه

بجز افزایش سن و کاهش تولید تستوسترون طبیعی، منبع دیگری هم می‌تواند باعث ایجاد بیضه شود.

بیماری‌هایی چون سوزاک و سیفلیس که مقاربتی هستند.

عفونتهای ویروسی، ایدز، سل و اوریون.

ترومای بیضه ها.

بجز این عوامل خطرناکی که در بالا می‌آیند از عوامل دیگری هم می‌توانند به صورت موقتی بیضه را تغییر شکل دهند که این موضوع برای سلامت شما خطری را در پی ندارد مانند گرفتن در هوای سرد. زمانی که محیط سرد می‌شود بیضه‌ها به حالت انقباض به بدن نزدیک‌تر می‌شوند.

بیضه ها برای تولید اسپرم به چیزهایی که نیاز دارند و زمانی که هوای سرد می شود را می توان نزدیک بدن کرد تا این دما را حفظ کند. کمتر مورد نیاز برای تولید اسپرم، کمی پایین تر از محیط طبیعی بدن است. به همین دلیل بیضه ها به حالت آویزان قرار میگیرند تا کمی از بدن دور باشد.

را

اندازه ناهماهنگ بیضه ها

همان طور که گفتیم طبیعی است اگر هر دو بیضه هم اندازه نباشند. اگر شما هم‌زمان در دو بیضه تغییر شکلی از نظر و شکل ظاهری شدید با پزشک خود بررسی کنید. تغییرات خطرناک مد نظر ما می تواند شامل موارد زیر باشد:

احساس سنگینی یا سبکی در یک یا هر دو بیضه

درد تیز یا ملایم در داخل بیضه یا اطراف آن

تورم بیضه ها

تغییر رنگ بیضه به سرخی

وجودات جدید آلت تناسلی

اختلال در بیماری

درد زیر شکم

تغییر در بافت سینه